Het gebied waar nu de Diamantbuurt is hoorde vroeger bij de gemeente Nieuwer Amstel. Deze gemeente heeft tal van jaren de dreigende annexatie door Amsterdam geprobeerd tegen te houden, onder meer door de bouw van een gemeentehuis (dat een dikke week voor de annexatie opende en heel snel niet meer nodig was).
Ook in de buurt zijn sporen van deze geschiedenis zichtbaar en wel in de 19e eeuwse kleine arbeidershuisjes in de Diamantstraat en omliggende straten. Nieuwer Amstel bouwde deze tegen de gemeentegrens aan juist in verband met de annexatie. De uiteindelijke stadsuitbreiding van de jaren 30 (Amsterdamse School, architect Van Epen) is daar omheen gebouwd.
De diamantbuurt bestond vroeger uit de straten met de edelsteennamen, zoals de Diamantstraat, Topaasstraat, Granaatstraat en Saffierstraat. Bij de buurtherindeling van 1995 werd de Diamantbuurt uitgebreid en wordt nu begrensd door de Jozef Israëlskade, 2e Van der Helststraat, Karel du Jardinstraat, Tolstraat en Amsteldijk.
Joodse wijk
Door de diamantslijperij van Asscher, gebouwd in 1906 aan het einde van de Diamantstraat (toen de stadsrand), trokken veel Joodse gezinnen naar deze wijk. Bij Asscher werd op 10 februari 1908 de Cullinan, de grootste diamant ooit (in de Britse scepter en kroon) gekloofd door Joseph Asscher.
Abraham Asscher was een van de voorzitters van de Joodsche Raad en werd in 1943 op transport gesteld. Hij overleefde Bergen-Belsen en kwam na de oorlog terug om zijn bedrijf weer op te bouwen. Tegenwoordig wordt Asscher geleid door twee kleinzoons van Abraham Asscher.
bron:
Kloven Cullinan via 10 februari 1908: het kloven van de vuistdikke Cullinandiamant in Parool, 10 februari 2020.
laatst bijgewerkt:
11 februari 2020