Willem Wolff Beffie – de diamantslijperijen van de Verversstraat

Willem Wolff Beffie was het tiende en laatste kind van diamantslijper Isaac Wolff Beffie en Sophia Eliazer Suikerman.
Willem werd op 12 februari 1880 op Zwanenburgwal 48 geboren. Het huis keek uit op het Waterlooplein en Vlooienburg. Vader Isaac was daar geboren en opgegroeid als zoon van de analfabete Mozes Wolff en Schoontje Drukker. De familie had maatschappelijk een grote sprong voorwaarts gemaakt. Wolff Beffie was de achternaam, vader had Beffie toegevoegd in 1877.

In 1884 kocht vader twee diamantslijperijen aan de Verversstraat, Willem legde op zijn vierde jaar hier op 12 februari 1884 de eerste steen voor de fabriek op nummer 57; zijn oudste zus Schoontje deed hetzelfde een paar maanden later op nummer 16, het pand dat er tegenover ligt. In 1890 ging de familie op de chiquere Groenburgwal op nummer 27 wonen en had daar twee inwonende dienstboden.

Willem ging in 1901 voor acht maanden naar Londen voor zijn opleiding. Van het gezin werden er twee arts, Philip en Bernard, de andere vier zonen, waaronder Willem, volgden vader in het vak van diamantslijper. In 1908 droeg vader het bedrijf over aan zijn zoon Eliazer.
Moeder overleed in 1912 en in datzelfde jaar vertrok vader naar Brussel. Vader Isaac overleed in 1919.

Willem was in 1909 samen met Hartog Polak de loondiamantzagerij Groen & Co begonnen, die tot 1920 aan de Sint Willebrordusstraat 41-43 gevestigd was, tot 1925 aan de Ruyschstraat 85 en daarna aan de Valckeniersstraat 85. In deze periode maakte Willem zijn fortuin.

Willem groeide op in een Joods milieu. Niet alleen zijn familie was Joods, maar ook zijn vrienden en de buurt waren overwegend Joods. Willem Wolff Beffie werd diamantair en was kunstverzamelaar en in de periode tussen de wereldoorlogen verzamelde hij zijn grootste deel van zijn kunstcollectie.
In 1912 – 1918 werden er zelfs meer dan 500 werken van 60 kunstenaars aangeschaft; werken van indertijd onbekende schilders zoals Marc Chagall, Wassily Kadinsky, Paul Klee en Jan Sluijters. De Franse kubist Henri Le Fauconnier ondersteunde hij financieel.

Beffie hield de collectie voor zichzelf, de precieze inhoud van de collectie is dan ook onbekend gebleven maar zelfs naar internationale standaarden was het een grote verzameling. Een groot deel van de collectie hangt nu in de belangrijke musea van de VS en Europa.

In 1938 vertrok Willem naar Brussel, dit vanwege de dreiging van de Tweede Wereldoorlog. In 1939 ging hij via Portugal naar New York. Hij verkreeg daar de Amerikaanse nationaliteit en overleed op 3 oktober 1950, op de dansvloer.

bron:
kubisme.info,
JHM,
gedurfd verzamelen.

illustraties:
© joodsamsterdam.nl

gepubliceerd:
25 april 2016

Laatst aangepast:
4 juli 2023