recensie: Matzes en Mie

In de familie Barend (Marijke Barend – van Haeften en Frits Barend) komen twee familiegeschiedenissen samen; het Joodse verhaal en het Indische verhaal. De titel van het boek Matzes en Mie maakt al duidelijk dat deze geschiedenissen ook in dit boek samenkomen. En dat is geen eenvoudige opgave.

De positie van de Indische Nederlanders was moeilijk in de jaren van de Japanse bezetting en de periode erna, de Bersiap en de tijd van de onafhankelijkheidsoorlog van Indonesië (Politionele Acties).

De familie Barend stond middenin Joods Amsterdam en het aantal familieleden, vrienden en kennissen dat de oorlog niet overleefde is zeer groot. Marijke en Frits Barend zijn er in geslaagd om deze geschiedenissen naast elkaar te beschrijven en met elkaar te verweven. Op die manier komen de geschiedenissen ook samen in het gezin en samen in de vraag die hun oudste dochter ooit stelde: “Mama, waarom hebben we geen opa’s?”

De verhalen, waarin veel mensen genoemd worden en waarin verteld wordt wie ze waren, zijn rijkelijk voorzien van afbeeldingen van de originele documenten en foto’s. Het zijn verhalen over verzet, over verraad, over goed en fout. Het boek verhaalt over de Indische kampen en ook over Sobibor, Auschwitz en Cosel. Het boek geeft een inkijk in het leven van deze mensen en een inkijk in twee gemeenschappen die er niet meer zijn – de Indische in Nederlands-Indië door de bezetting, de periode erna en uiteindelijk door de repatriëring en de Joodse gemeenschap in Mokum die voor het overgrote deel werd vermoord.

Matzes en Mie is een monument voor twee families én een monument voor deze twee gemeenschappen. Het boek is goed geschreven en geeft een helder beeld. Voor de kenners van het Joodse leven in Mokum van voor de oorlog geeft het bovendien tal van herkenningspunten. Een aanrader!

Het boek is te koop bij de betere boekhandel, maar ook direct bij de uitgever via deze link.
U kunt het boek ook bestellen via onze boekenpagina.