Recensie: Waterlooplein

Wally de Lang schreef een boek over Waterlooplein, De laatste Joodse bewoners van de nummers 64 – 78 en dit boek werd eind april 2017 uitgegeven. Het is een boek dat naar aanleiding van een aantal foto’s van juist dat rijtje huizen gevonden werd. Nummers 68- 74 bevonden zich voor de ingang van de Mozes en Aaronkerk en stonden daar haaks op. In deze huizen woonden 114 mensen, van wie er ca. 10 de oorlog overleefden. Het zijn de levensverhalen van 26 Joodse families van wie een groot aantal de wortels eeuwen rond het Waterlooplein waren gevestigd. Wally de Lang kwam bij haar speurtocht hetzelfde probleem tegen als deze site. Schrijven over het proletariaat betekent dat bronnen spaarzaam zijn. Een melding bij het stadsarchief, een annonce in de krant, een enkel verhaal dat er nog is. Daarmee een leven reconstrueren is niet altijd eenvoudig.

Het is Wally de Lang gelukt een mooi boek te maken, ondanks de beperkte bronnen. Een boek over de gewone Joodse mensen die hier woonden tot de Sjoah kwam en daarna het plein verdwijnen moest en plaats moest maken voor een bestuurs- en cultuurtempel die tot op de dag van vandaag totaal buiten verhouding is met de nog resterende bebouwing van dit historisch stuk stad. De verhalen over simcha en sores van de gewone sjacheraar. Naast alle grote verhalen over de geschiedenis van deze tijd is een boek over de kleine geschiedenis meer dan welkom om iets van de verhalen terug te geven aan de stad.

Het boek is te koop bij de betere boekhandel, en ook via onze boekenpagina.